Klaplong of ”pneumothorax” is, zoals het woord doet vermoeden, een situatie, waarbij er lucht tussen de borstkaswand en de long komt te staan, waardoor de long dichtgedrukt wordt. Deze situatie is potentieel levensbedreigend als de druk in de borstkas zo hoog wordt dat ook de bloedvaten dichtgedrukt worden (= spanningspneumothorax).

De oorzaak van een “pneumothorax” kan een ongeval of “trauma” zijn, waarbij er lucht in de borstholte komt via een opening in de borstkaswand, maar die situatie is zeldzaam. Meestal gaat het echter om lucht die uit een wondje in de long ontsnapt en zo de borstholte vult. Dit kan spontaan gebeuren (= “spontane pneumothorax”) of door een trauma of ongeval (= “traumatische pneumothorax”). Wanneer vocht in de borstholte wordt weggeprikt, een longletsel wordt aangeprikt voor verder onderzoek, of ook wanneer een katheter in een groot bloedvat in de borstholte wordt gebracht, kan ook een pneumothorax ontstaan (= “iatrogene pneumothorax”). 
Magere, lange jongemannen en rokers (ook marihuanarokers) hebben een verhoogd risico op een spontane pneumothorax.

Afhankelijk van de ernst en de oorzaak, kan het voldoende zijn om de lucht tussen de long en de borstkaswand aan te prikken en weg te zuigen en daarnaast zuurstof te geven aan de patiënt.

Als dit niet mogelijk, of onvoldoende is, wordt een kleine of grotere thoraxdrain geplaatst om de lucht gedurende langere tijd (= meestal enkele dagen) te evacueren en zo de wonde in de long te laten genezen.

Als er afwijkingen aan de long als onderliggende oorzaak van de “spontane pneumothorax” worden gevonden, betreft het meestal “bullae” of dunwandige bellen op de long (te vergelijken met een zwakke plek op de binnenband van een fiets). Deze worden via kijkoperatie of VATS (video assisted thoracoscopic surgery) verwijderd (= bullectomie) .

Afbeelding VATS

Om een herhaling of recidief pneumothorax te vermijden, worden tijdens dezelfde ingreep, vaak de longvliezen van de long en van de borstkaswand aan elkaar vastgemaakt. Dit gebeurt door het veroorzaken van een plaatselijke ontstekingsreactie. Die ontstekingsreactie wordt uitgelokt door ofwel het beschadigen van de longvliezen (= pleurabrasie) ofwel door het aanbrengen van steriele talk (= pleuratalcage).

De hospitalisatieduur bij een klaplong is afhankelijk van de ernst en eventuele oorzaak dus van welk type ingreep werd toegepast en daarmee samengaand van hoe lang de thoraxdrain(s) noodzakelijk is/zijn. Meestal betreft het een aantal dagen.